رخنه بی صدا اما خطرناک

پایگاه رهنما:

رهبر معظم انقلاب مراحل برنامه دشمن جهت مقابله با انقلاب اسلامی را به 3 مرحله «براندازی»، «استحاله» و «نفوذ» تقسیم می‌کنند که به ترتیب تاریخی رخ داده‌اند. به عبارت بهتر، مخالفان انقلاب اسلامی از ابتدا سراغ براندازی جمهوری اسلامی به روش‌های مختلف رفتند اما چون به نتیجه مطلوب دست نیافتند، برای تغییر ماهیت نظام سیاسی کشور سراغ روش‌های دیگر که همان استحاله و نفوذ بود، رفتند. در حقیقت فرق روش براندازی با استحاله و نفوذ در شکل آن است اما در محتوا تفاوت مهمی ندارند. در همه این موارد روح و ماهیت و حقیقت انقلاب و جمهوری اسلامی تغییر می‌کند اما در روش اول، کالبد آن هم از بین می‌رود؛ در 2 روش دیگر، کالبد و ظاهر برای مدتی باقی می‌ماند اما اصل دچار دگرگونی می‌شود.

مطابق نگاه رهبر معظم انقلاب «نفوذ» مرحله پس از «سرکوب» است و زمانی رخ می‌دهد که دشمن در سرکوبگری خویش شکست بخورد. البته در اینجا مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بر نفوذ سیاسی در سطح نیروهای سیاسی و دولتمردان تأکید می‌کنند. شاهد مثال و جامعه مطالعاتی این نظر رهبر معظم انقلاب، درباره مراحل سرکوب و نفوذ، جامعه ایران پس از انقلاب بود که ایشان به عنوان شاهد مثال و نیز مصداق نظر خویش به آن اشاره می‌کنند.

از ویژگی‌های مهم نفوذ در این سطح و با این نگاه عبارت است از: ارتجاع و محافظه‌کاری در بازگرداندن ساختارهای سیاسی فاسد گذشته، اصلاحات صوری و ظاهری، تطمیع و تهدید نیروهای سیاسی و بازسازی نیروهای ضدانقلابی: «بزرگ‌ترین هدف‌شان پس از ناتوانی از مهار و سرکوب ملت‌ها، تلاش در جهت تسلط بر اتاق فرمان انقلاب‌ها و نفوذ به درون احزاب مؤثر، حفظ حداکثری ساختارهای قبلی رژیم‌های فاسد و اکتفا به رفرم‌های سطحی و نمایشی، بازسازی نیروهای بومى خود در کشورهای انقلاب کرده، تطمیع، تهدید و احتمالاً در آینده، ترور یا تلاش برای خریدن برخی افراد و گروه‌ها در جهت متوقف ساختن یا ارتجاع در انقلاب‌ها و سرد کردن، مأیوس کردن یا درگیر کردن مردم با مسائل فرعی و با یکدیگر، دامن زدن به تضادهای قومی و قبیله‌ای یا مذهبی یا حزبی، جعل شعارهای انحرافی در جهت تغییر ماهیت جنبش‌ها، کنترل مستقیم یا غیرمستقیم بر ذهن و زبان انقلابیون و کشاندن آنان به درون بازی‌های سیاسی یا تفرقه‌اندازی میان آنان و از طریق آنان میان گروه‌های مردمی، تلاش برای سازش پشت پرده با برخی خواص با وعده‌های دروغ همچون کمک مالی و... و ده‌ها ترفند دیگر است». (خطبه‌های نماز جمعه تهران، 14 بهمن90)

• فتنه 88؛ نمایشنامه نفوذ

رهبر معظم انقلاب چند ماه پیش از آغاز تحولات عربی در زمستان 89 درباره نفوذ در جهان اسلام هشدار می‌دهند و آن را با «جنگ احزاب» مقایسه می‌کنند که طی آن وحدت اسلامی به خطر می‌افتد و به جای آن فرقه‌گرایی رشد می‌کند. (بیانات در دیدار کارگزاران حج‌، 17مهر89) ایشان پیگیری هدف نفوذ سیاسی در ایران را به‌طور ویژه پس از شکست آشوب‌های سال 88 که با هدف براندازی صورت گرفت می‌دانند و معتقدند از آن پس «نفوذ» به طور جدی پیگیری شد: «آخرین نمایشنامه آنها که روی صحنه آمد همین فتنه 88 بود. در حقیقت، یک تلاشی بود. یک عده‌ای در داخل، به خاطر حب نفس، حب مقام - از این قبیل امراض خطرناک نفسانی - اسیر این توطئه شدند. من بارها گفته‌ام؛ طراح و نقشه‌کش و مدیر صحنه، در بیرون از این مرزها بود و هست. در داخل با آنها همکاری کردند؛ بعضی دانسته، بعضی ندانسته... هدف... این بود و هست کاری کنند که اگر نظام اسلامی باقی می‌ماند، از عناصر ضعیف‌النفسی که می‌توان در آنها نفوذ کرد، استفاده کنند و اینها را در مسائل کشور، در واقع طرف‌های اصلی خودشان قرار بدهند. بالاخره نظامی به وجود بیاید و ادامه پیدا کند که قدرت کافی نداشته باشد، ضعیف باشد، مطیع باشد». (خطبه‌های نماز جمعه تهران، 15بهمن89(

با وجود این رهبر معظم انقلاب سال‌ها بعد و متناسب با تجربه‌ای که نظام سلطه در چند دهه گذشته از انقلاب اسلامی داشته، بیان می‌کنند نفوذ آنها در ایران دیگر برای انجام برخی عملیات‌های مقطعی مانند «کودتا» نیست، زیرا «می‌دانند در ایران... با ساختی که جمهوری اسلامی دارد، کودتا معنا ندارد». لذا ممکن است مثلاً در کشور دیگری از این نوع نفوذ استفاده بکنند اما در انقلاب اسلامی و با توجه به شکست‎‌های قبلی، این برنامه را دنبال نمی‌کنند. به عبارت دیگر گرچه ایشان نفوذ در نیروهای نظامی را که گاهی در قالب «کودتا» نمایان می‌شود از اقسام نفوذ می‌دانند اما تصریح می‌کنند مقصودشان از تأکید بر نفوذ این معنای نفوذ نیست. (بیانات در دیدار رئیس و اعضاى مجلس خبرگان رهبرى، 20 اسفند94)

لازم به ذکر است رهبر معظم انقلاب تصریح دارند بیان مراحل سه‌گانه «براندازی»، «استحاله» و «نفوذ» و مثلاً اینکه غرب در دوره جدید سراغ نفوذ و جنگ نرم آمده به این معنا نیست که سیاست‌های پیشین کاملاً فراموش شده‌اند و امکان وقوع دوباره آنها نیست، بلکه سخن این است که اولویت با جنگ نرم و نفوذ است؛ نه با روش‌های سخت براندازی. ایشان «جنگ» و «کودتا» و «شورش‌های قومی» را 3 شیوه براندازی در همان مرحله نخست می‌دانند که چون به جایی نرسید، سراغ براندازی نرم آمدند. (بیانات در دیدار جمع کثیری از بسیجیان کشور، 4 آذر88)

• نفوذ نرم و جنگ نرم

رهبر معظم انقلاب براساس 2 نوع جنگ نرم و سخت،  نفوذ را هم بر 2 قسم نرم و سخت تقسیم می‌کنند. همانطور که در جنگ سخت دشمن به طور فیزیکی نیروها و ادوات خود را در خاکریز داخل می‌کند و از این جهت به مرزهای حریف نفوذ می‌کند در جنگ نرم هم نفوذی متناسب با آن صورت می‌گیرد که لزوماً فیزیکی نیست و به صورت قدرت نرم و نفوذ در فرهنگ و برنامه‌ها و سیاست‌ها محقق می‌شود. ایشان معتقدند نفوذ نرم از این جهت که به طور محسوس صورت نمی‌گیرد دارای خطر بیشتری است، چون درباره آن «غفلت» صورت می‌گیرد. (بیانات در دیدار فرماندهان گردان‌های بسیج، 4 آذر 94)

رهبر معظم انقلاب در تعریفی از نفوذ، آن را «رخنه بی‌صدا» معرفی می‌کنند که این رخنه حتی می‌تواند در سطح  مدیریت هدفمند مهدهای کودک شهر باشد که به نسبت نهادها و حوزه‌های دیگر چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد.(بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضاى هیأت دولت‌،4 شهریور94)

ایشان در جنگ نرم دشمن علیه انقلاب اسلامی «ابزار دشمن» را محدود می‌دانند و به طور مشخص به 3 ابزار اشاره می‌کنند که عبارتند از: «تبلیغات» یا «ایران‌هراسی»، «نفوذ» و «تحریم». در حقیقت ایشان «نفوذ» را در کنار تحریم و ایران‌هراسی3 ضلع مبارزه نظام سلطه با انقلاب اسلامی در دوره جدید می‌دانند. (بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم رضوی، اول فروردین95)

البته باید در نظر داشت که ایشان در جایی تعریف خاصی از نفوذ دارند که خود روشی در کنار روش‌های دیگر است و در جایی نیز تعریفی عام است که شامل بسیاری از روش‌ها مانند تبلیغات و جنگ روانی و حتی تحریم می‌شود، چراکه هدف از تحریم و تهدید نیز «نفوذ» تلقی می‌شود. (بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، 2مهر88)